KADANG KALA UMNO memaparkan aksi politik yang melucukan. Itulah yang terjadi dalam kemelut politik Melaka sekarang.
Pada mulanya, apabila empat Ahli Dewan Undangan Negeri menarik sokongan kepada Ketua Menteri Melaka,Datuk Seri Sulaiman Md.Ali – UMNO beria-ia mahukan Pilihan Raya Negeri (PRN)
Malah Presiden UMNO Datuk Seri Ahmad Zahid Hamidi yang juga Ahli Parlimen Bagan Datuk ketika bercakap di Parlimen berkata, ‘’tidak mengapa kalau hilang kerajaan negeri dikuasai parti saya. Tapi tunggulah… saya fikir elok diadakan pilihan raya negeri supaya DUN Melaka dibubarkan. Kita beri mandat semula kepada rakyat untuk pilih mana kerajaan terbaik mentadbir negeri dan negara kita, insha-Allah.’’
Kata-kata beliau menjadi kenyataan apabila Sulaiman mengusulkan perkenan Yang Dipertua Negeri Melaka Tun Mohd Ali Rustam untuk membubarkan DUN. Maka ia diperkenankan. Berikutan itu hebohlah satu negara.
Hanya kerana pertelingkahan dalaman UMNO, rakyat Melaka diseret untuk mengundi ketika mereka mahu memulakan kehidupan selepas pandemik Covid-19 apatah lagi negeri itu baru sahaja melangkah ke Fasa 3 Pelan Pemulihan Negara (PPN).
Reaksi rakyat Melaka amat negatif, mungkin disebabkan faktor itu secara tiba-tiba pemimpin UMNO termasuk Ahmad Zahid menarik ‘brek’, mula bercakap bagaimana kalau penangguhan PRN dilakukan seperti mana di Sarawak.
Dan lebih menarik beberapa pemimpin kanan parti itu termasuklah pemimpin berpengaruh mereka, Datuk Seri Najib Tun Razak turut berpandangan PRN tidak patut diadakan. Mereka mula berbicara soal menyerahkan kepada Majlis Keselamatan Negara (MKN) dan Kementerian Kesihatan Malaysia (KKM) menentukannya atau membuat penilaian.
Yang seronoknya pemimpin sayap parti pun turut bersuara, ‘’untuk elak pandemik’’..katanya.
Soalnya kenapa apabila empat ADUN tersebut termasuk dua daripada UMNO menarik sokongan, UMNO Melaka termasuk kepemimpinan pusat tidak berbincang dahulu dengan MKN dan KKM? Kenapa terus sahaja meminta perkenan Yang Dipertua Negeri untuk membubarkan DUN?
Adakah perubahan sikap atau pendirian itu berlaku selepas melihat reaksi rakyat Melaka yang mungkin akan menyebabkan UMNO kalah dalam PRN berkenaan? Kenapa sejak awal lagi tidak memberi peluang kepada Pakatan Harapan atau mana-mana gabungan membuktikan mereka mempunyai majoriti menubuhkan kerajaan?
Bukankah Ahmad Zahid pun sudah berkata, ‘’..tidak mengapa hilang kerajaan negeri dikuasai parti saya’…jadi kenapa kelam kabut sangat nak buat PRN? Tetapi lihat sekarang apa sudah jadi? UMNO dilihat atau dianggap takut kalah dalam PRN yang mereka sendiri mahukan! Jangan salahkan PH apatah lagi Bersatu kerana yang mencetuskan konflik UMNO, yang dijatuhkan kerajaan UMNO, yang minta PRN UMNO dan yang tidak mahu PRN UMNO.
Apa yang berlaku ini seharusnya menjadi pengajaran kepada UMNO khususnya kepemimpinan parti itu bahawa pepatah Melayu ada menyebut ‘Kerana pulut santan binasa, kerana mulut badan binasa’, dalam konteks UMNO, ‘’Kerana pulut santan binasa, kerana mulut parti jadi tak tentu hala.’’
KATA Datuk Seri Ahmad Maslan ‘’ Borang pencalonan perlu dihantar sebelum 14 hari Dewan Rakyat bersidang. Bagi sesi seterusnya Dewan Rakyat akan bersidang pada 25 Oktober.
“Maka saya ada tempoh 10 hari untuk berfikir dan berbincang tentang perkara itu. Tunggu sedikit masa lagi untuk saya berbincang bagi mendapatkan kata putus berhubung pencalonan jawatan Timbalan Speaker.’’
Ahli Parlimen Pontian juga percaya masih ada ruang perbincangan bagi membolehkannya mengisi kekosongan jawatan itu walaupun sebelum ini pencalonannya terhadap jawatan Timbalan Speaker ditolak Ahli Parlimen Bersatu.
Baguslah kalau mahu buka ruangan perbincangan. Tetapi Ahmad Maslan patut bertanya juga kepada Presiden UMNO, Datuk Seri Ahmad Zahid Hamid, kenapa sebelum ini tiada ruang perbincangan dibuka ketika mahu menarik sokongan terhadap Tan Sri Muhyiddin Yassin sebagai Perdana Menteri?
Bukankah Ahmad Maslan merupakan salah seorang daripada 15 orang ahli Parlimen yang bertindak demikian? Kenapa baru sekarang mahu bercakap soal perbincangan?
Begitu juga apabila Timbalan Presiden UMNO, Datuk Seri Mohamad Hasan menegaskan, parti itu tidak akan mengadakan sebarang perbincangan dengan Bersatu dalam soal pembahagian kerusi PRU-15, kenapa tidak dibuka dulu ruang untuk perbincangan sebelum membuat kenyataan sedemikian?
‘Paling klasik’ apabila Ahmad Zahid semalam menegaskan, UMNO akan mempertahankan kerusi Parlimen dan Dewan Undangan Negeri (DUN) yang dimenangi pada pilihan raya umum lalu.
Ahmad Zahid juga menegaskan, keputusan UMNO tidak bekerjasama dengan Bersatu pada PRU akan datang telah dimuktamadkan atas alasan ia bukan sekadar ketetapan Majlis Tertinggi tetapi lahir daripada suara di peringkat akar umbi pada Perhimpunan Agung UMNO 2020.
Kalaulah UMNO boleh memuktadkan sesuatu keputusan tanpa mahu membuka ruang kepada sebarang perbincangan, kenapa pula Bersatu harus berbincang dengan UMNO bagi memilih Ahmad Maslan sebagai Timbalan Speaker Dewan Rakyat?
Ahmad Maslan perlu faham bukan Bersatu sahaja membuat keputusan tidak menyokong beliau malah lima lagi parti dalam gabungan Perikatan Nasional turut berbuat demikian. Jadi kalau Ahmad Maslan mahu berbincang beliau kena berbincang dengan kesemua mereka.
Tetapi soalnya adakah keenam-enam parti itu termasuk Bersatu bersedia berbincang dengan Ahmad Maslan atau UMNO, selepas beliau bersama 14 lagi Ahli Parlimen UMNO menarik sokongan kepada Muhyiddin hingga menyebabkan Kerajaan Perikatan Nasiobal tumbang?
Lebih baik jika Ahmad Maslan tidak menaruh harapan untuk beliau memegang jawatan Timbalan Speaker. Ia memandangkan PN sudah membuat keputusan muktamad, gabungan itu tidak perlu mengadakan sebarang perbincangan bagi menyokong Ahmad Maslan.
Apa hal pula dalam soal lain tidak mahu berbincang dengan PN dan Bersatu tetapi bila menyentuh soal kepentingan UMNO tiba-tiba cakap masih ada ruang perbincangan…politik apakah ini?
Tidak tahu la pula kalau maksud Ahmad Maslan perbincangan itu bukan melibatkan PN sebaliknya dengan PH atau ahli-ahli Parlimen pembangkang lain tetapi kalau melihat reaksi Majlis Presiden PH yang mempersoalkan pembebasan beliau, semua orang dah tahu apa nak berlaku.
Sepatutnya masa 10 hari ini Ahmad Maslan sebagai Setiausaha Agung UMNO mencadangkan kepada pucuk pimpinan parti untuk memilih orang lain.Kalau tidak biarkan sahaja pembangkang mengisinya sekaligus mengelakkan pertambahan bajet Dewan Rakyat bagi jawatan Timbalan Speaker ketiga. Ada berani?
MENJELANG MUKTAMAR PAS KE-67 DI KUALA TERENGGANU PADA 6 NOVEMBER-7 NOVEMBER 2021
TIDAK kira orang Melayu daripada parti manapun sama ada pembangkang mahupun kerajaan, mereka sama sekali tidak boleh menafikan sumbangan Datuk Seri Abdul Hadi Awang kepada Pas dan arena politik negara.
Jasa Ahli Parlimen Marang itu cukup besar. Ketokohan ,kewibawaan dan kredibiliti beliau dihormati kawan dan lawan.
Pada tahun ini ahli politik berusia 73 tahun itu genap18 tahun menjadi Presiden Pas. Beliau dikatakan tidak akan dicabar bagi jawatan yang diambilalih daripada Allahyarham Datuk Seri Fadzil Noor pada tahun 2003 itu.
Tidak pasti sama ada pendirian itu disebabkan beliau masih dilihat sebagai tokoh harapan walaupun Pas sudah mempunyai ramai pemimpin pelapis berwibawa atau sememangnya tradisi Pas mahu mengelakkan sebarang perebutan bagi jawatan Presiden, selepas ia kali pertama berlaku pada Muktamar Tahunan Pas Ke-61 apabila beliau dicabar oleh Ahmad Awang.
Sememangnya penulis menghormati pendekatan seperti itu tetapi persoalannya sampai ke bilakah Pas harus bergantung kepada Abdul Hadi? Bukankah sekarang waktu terbaik untuk memberi peluang kepada beliau berehat?
Penulis sama sekali tidak menafikan jasa, pengorbanan dan kehebatan Abdul Hadi dalam memimpin Pas dan penulis juga tidak mengatakan semangat perjuangan beliau semakin luntur.
Apa yang mahu ditegaskan ialah meninggalkan kerusi Presiden bukanlah bermakna hubungan Abdul Hadi dengan Pas akan berakhir atau beliau dianggap gagal.
Beliau masih boleh memberi sumbangan melalui Majlis Syura Ulama, lebih tepat lagi menjadi Mursyidul Am. Pemimpin,ahli dan penyokong Pas perlu terbuka untuk menerima hakikat itu.
Selain pencapaian politik beliau yang cukup hebat dan mungkin tidak akan dapat ditandingi oleh mana-mana pemimpin Pas, ahli-ahli Pas harus faham, sehebat manapun harapan mereka sandarkan, dari segi kesihatan Abdul Hadi sudah ada keterbatasannya.
Kalau sayangkan Abdul Hadi, mereka perlu berpijak di bumi nyata. Beliau perlu memberi laluan kepada pemimpin lain untuk memimpin Pas memasuki gelanggang Pilihan Raya Umum Ke-15 (PRU-15). Tiada apa lagi yang sepatutnya ditagih daripada Abdul Hadi, beliau sudah melakukan segala-galanya untuk Pas.
Sepanjang memimpin parti tersebut, Abdul Hadi bukan sahaja memastikan Kelantan yang dikuasai pada tahun 1990 terus berada dalam genggaman Pas sehingga ke hari ini, malah beliau juga berjaya merampas Terengganu sebanyak dua kali termasuk pada PRU-14.
Selain itu di bawah kepemimpinan beliau, Pas kini berada dalam Kerajaan Pusat, tiga negeri dipimpin oleh Pas dan Abdul Hadi sendiri adalah Duta Khas Perdana Menteri ke Timur Tengah serta pernah menjadi Ketua Pembangkang. Dan jangan lupa beliau juga berjaya mewujudkan permuafakatan dengan UMNO sehingga termeterai Piagam Perpaduan Ummah pada 2019.
Piagam itu menamatkan permusuhan politik berpuluh-puluh tahun antara kedua-dua parti. Inilah salah satu jasa besar Abdul Hadi.
Penulis faham tidak mungkin ada mana-mana pemimpin, penyokong atau ahli Pas yang akan ‘berani’ membuat kenyataan terbuka meminta Abdul Hadi berehat dan menyerahkan kepada Timbalannya, Datuk Seri Tuan Ibrahim Tuan Man. Mereka ada adab, sentiasa setia, patuh dan menghormati kepemimpinan parti.
Tetapi mereka tidak harus menafikan sudah tiba masanya untuk Pas memiliki kepemimpinan baharu dalam membuat persediaan bagi menghadapi pertarungan besar pada PRU-15.
Sekarang ini pun difahamkan boleh dikatakan hampir semua mesyuarat dan soal pengurusan parti diserahkan kepada Tuan Ibrahim. Keadaan itu sudah memberi isyarat bahawa Abdul Hadi sudah boleh berehat daripada menerajui Pas.
Abdul Hadi perlu mengikut jejak Allahyarham Datuk Nik Abdul Aziz Nik Mat yang menyerahkan jawatan Menteri Besar Kelantan kepada Datuk Ahmad Yaakob apabila menyedari keterbatasan yang ada kepada Allahyarham.
Penulis yakin Abdul Hadi akan berjiwa besar dan pasti bijak bermuhasabah bagi menilai sejauhmanakah kemampuan beliau untuk memimpin Pas. Lagipun adalah lebih baik Abdul Hadi berundur ketika rekod politiknya berada dalam keadaan baik.
Tiada gunanya Abdul Hadi membuat keputusan menyerahkan tampuk kepemimpinan kepada pengganti hanyalah setelah pencapaian politik Pas merosot. Jika itu berlaku sudah pasti rekod cemerlang Ahli Parlimen Marang itu turut tercalar.
SETIAUSAHA Agung UMNO, Datuk Seri Ahmad Maslan pasti lega apabila Mahkamah Tinggi Kuala Lumpur membebaskan beliau atas dua pertuduhan tidak mengisytiharkan RM2 juta yang diterima daripada Datuk Seri Najib Razak kepada Lembaga Hasil Dalam Negeri (LHDN) dan memberi pernyataan palsu kepada Suruhanjaya Pencegahan Rasuah Malaysia (SPRM).
Ini selepas Ahli parlimen Pontian itu membayar kompaun sebanyak RM1.1 juta, menurut laporan Bernama.
Persoalannya adakah keputusan tersebut akan membuka kembali peluang Ahmad untuk menduduki jawatan Timbalan Yang Dipertuan Dewan Rakyat yang pemilihan ditangguhkan baru-baru ini.
Sebelum ini apabila pencalonan Ahmad dipersoalnya kerana beliau dianggap berada dalam ‘kluster mahkamah’. Ia memandangkan pada 21 Jan 2020, Ahmad didakwa melibatkan diri dalam pengubahan wang haram dengan cara tidak melaporkan pendapatan sebenar berjumlah RM2 juta yang diterima daripada Najib kepada LHDN dalam Borang Nyata Cukai Pendapatan Bagi Tahun Taksiran 2013 yang bertentangan dengan Seksyen 113(1)(a) Akta Cukai Pendapatan 1967.
Dia didakwa menerima wang itu, yang dipercayai sebagai hasil daripada aktiviti yang menyalahi undang-undang, melalui cek AmIslamic Bank Berhad bertarikh 27 Nov 2013 dan cek tersebut telah ditunaikan sendiri oleh Ahmad pada hari sama.
Perbuatan itu didakwa dilakukan di LHDN, Cawangan Duta, Kompleks Pejabat Kerajaan, Jalan Tuanku Abdul Halim di Kuala Lumpur pada 30 April 2014 mengikut Seksyen 4(1)(a) Akta Pencegahan Pengubahan Wang Haram dan Pencegahan Pembiayaan Keganasan 2001 yang membawa hukuman maksimum penjara lima tahun atau denda RM5 juta atau kedua-duanya, jika sabit kesalahan.
Ahmad juga didakwa memberi pernyataan palsu kepada SPRM semasa percakapannya dirakam oleh pegawai penyiasat SPRM, Ketua Penolong Kanan Penguasa Mohd Zairi Zainal di bilik sidang media, Bangunan Parlimen, Jalan Parlimen di Kuala Lumpur antara 2.45 dan 3.30 petang pada 4 Julai 2019.
Dia didakwa mengikut Seksyen 32(8)(c) Akta Pencegahan Pengubahan Wang Haram yang membawa hukuman maksimum penjara lima tahun atau denda RM3 juta atau kedua-duanya, jika sabit kesalahan.
Tetapi sekarang Ahmad sudah dibebaskan maknanya beliau bukan lagi berada dalam ‘kluster mahkamah’, jadi ada yang beranggapan bolehlah Setiausaha Agung UMNO itu menjadi Timbalan Speaker.
Namun ia tidaklah semudah itu kerana ‘dosa’ atau ‘rekod calar’ Ahmad bukan soal kes mahkamah sahaja. Sebaliknya lebih penting daripada itu beliau juga ada ‘dosa’ dengan Bersatu khususnya kepada bekas Perdana Menteri Tan Sri Muhyiddin Yassin.
Sebelum ini apabila Bersatu dikatakan menolak pencalonan Ahmad, ia bukan sangat soal kes mahkamah itu tetapi lebih kepada perasaan ‘kecil hati’ Bersatu dan Muhyiddin terhadap Ahli Parlimen Pontian tersebut.
Ahmad antara yang 15 ahli Parlimen UMNO yang menarik sokongan kepada Muhyiddin sebagai Perdana Menteri sehingga menyebabkan Ahli Parlimen Pagoh tersebut terpaksa meletakkan jawatan.
Dalam keadaan begitu, logik akal kah Bersatu harus dipaksa menyokong Ahmad yang merupakan salah seorang yang menjadi punca Kerajaan Perikatan Nasional (PN) tumbang? Bagaimana kalau ada ahli Parlimen Bersatu buat perkara yang sama kepada Perdana Menteri yang datang daripada UMNO, adakah UMNO akan menyokong ahli Parlimen tersebut sebagai Timbalan Yang Dipertua?
Tak payah lah bercakap soal ‘politik kosmetik’ jika Bersatu bertindak tidak menyokong Ahmad, sebaliknya UMNO patut bertanya bagaimana jika mereka berada pada kedudukan Bersatu, adakah mereka akan beri sokongan?
Lagipun dulu Ahmad senada dengan 14 ahli Parlimen menarik sokongan kepada Muhyiddin tetapi kekal menyokong Kerajaan PN, sekarang Muhyiddin dan ahli Parlimen Bersatupun boleh buat benda yang sama, ‘’Terus sokong Kerajaan sekarang tetapi tak sokong Ahmad Maslan’’..dalam bahasa mudah – ”dulu kau tak sokong aku tapi kau sokong kerajaan…sekarang aku sokong kerajaan tetapi tak sokong kau”…sama tak?
Justeru pembebasan Ahmad bukanlah bermakna laluan untuk beliau menjadi Timbalan Yang Dipertua Dewan Rakyat kembali cerah, sebaliknya terus gelap, segelap-gelapnya kecuali beliau meminta maaf kepada Muhyiddin, tetapi sama ada permintaan maaf itu diterima atau tidak, belum pasti.
Apa yang pasti kalau orang sudah kecil hati atau tersinggung dengan perbuatan kita, apatah lagi sampai kita hilang jawatan, kalau orang itu merayu sampai tolong buka pintu keretapun belum tentu kita maafkan, betul tak?
‘’ASSALAMMUALAIKKUM dan salam sejahtera. Hari ini dalam pukul 3.30 petang ke 4.30 petang Tengku Razaleigh Hamzah dijadualkan berbahas di Parlimen. Akan ada satu perkara sangat penting yang akan diumumkan Ku Li hari ini, yang akan buat dunia politik kecoh.’’
Bila membaca mesej ini yang mungkin disebarkan oleh penyokong Ku Li macam-macam penulis andaikan, Ku Li nak bersara ke? Ku Li nak jadi pendamai politik ke? Atau Ku Li menjadi penyatu ummah? Tapi bila dengar ucapan beliau yang dikatakan ‘akan buat dunia politik kecoh’…penulis terkebil-kebil…sebab tak tahu nak kata apa dah.
Rupanya Ku Li dok bernostalgia pasal UMNO lama atau masa dulu orang kenal Parti Melayu Semangat 46 yang Ku Li tubuhkan, selepas UMNO diharamkan pada tahun 1988.
Penulis sama sekali tidak persoal apa yang Ku Li mahu cakap di Dewan Rakyat. Itu hak beliau apatah lagi beliau adalah ahli Parlimen UMNO paling lama, sudah 47 tahun berkhidmat di Gua Musang.
Cuma penulis lihat ucapan Ku Li tu tidak bawa apa-apa impak, mudah cakap tak ada maknanya dunia politik akan kecoh kerana ucapan beliau.
Yang penulis tahu ada la beberapa orang pemimpin UMNO yang komen, itu pun lebih berunsur negatif kepada ahli politik berusia 84 tahun tersebut. Arena politik berjalan macam biasa. Ucapan Ku Li hanya sekadar menjadi rekod di Parlimen.
Orang sudah macam tidak kisah apa beliau nak buat. Lagipun Ku Li kena terima hakikat eranya sudah lama berlalu. Arena politik negara pula sudah penuh dengan kekalutan dan keanehan… ucapan Ku Li bertajuk ‘ UMNO Yang Hilang’ pun aneh jugak tetapi siapa peduli?
Sebab rakyat ada urusan lebih besar untuk difikirkan selepas negara dilanda pandemik Covid-19 bukannya mahu memikirkan agenda mana-mana ahli politik termasuk Ku Li yang lima kali gagal merebut jawatan Presiden UMNO. Dua kali tewas kepada Tun Dr.Mahathir Mohamad (1987 dan 2000), tidak layak bertanding menentang Tun Abdullah Ahmad Badawi pada 2004 dan Datuk Seri Najib Tun Razak kerana tidak cukup kuota (2009) dan tewas bersama Khairy Jamaluddin kepada Datuk Seri Dr.Ahmad Zahid pada tahun 2018.
‘Paling klasik’ Ahmad Zahid mendapat 99 pencalonan, Khairy (61) manakala Ku Li (30). Dengan Khairy pun Ku Li ‘kalah’, habis tu macam mana? Sedangkan Khairy pada masa itu boleh dianggap baru hendak bernafas dalam dunia politik.
Rentetan perjalanan politik ini sepatutnya memberi isyarat dan paling penting kesedaran kepada Ku Li bahawa perjalanan beliau sebagai seorang politik berpengaruh sudah berada di penghujungnya atau mungkin telah berakhir tanpa beliau sendiri sedar.
Ku Li kini bukanlah sosok tubuh 34 tahun lalu yang seni politiknya dikagumi apabila menentang Dr.Mahathir bagi jawatan Presiden UMNO sehingga tertubuhnya Parti Melayu Semangat 46.
Tetapi apa yang kita mahu ialah semangat Ku Li pada Mei 1996 apabila sanggup membubarkan Semangat 46 dan kembali kepada UMNO demi perpaduan orang Melayu. Malangnya semua itu tidak berlaku.
Ku Li dilihat hanyalah seorang ahli politik veteran atau gelagat seorang tua yang kecewa dengan partinya sendiri dan terus bernostalgia dengan sejarah silam UMNO. Itu sahaja.
Jadi terserahlah kepada Ku Li…buatlah apa yang patut. Yang pasti apapun beliau inginkan atau mahu lakukan ia sekadar satu lagi babak politik yang ‘biasa-biasa’ sahaja bukan luar biasa apatah lagi ‘akan buat dunia politik kecoh’.
PROGRAM penerangan, motivasi dan kefahaman yang diberikan kepada guru-guru menyebabkan jumlah golongan tersebut yang menolak untuk menerima suntikan vaksin Covid-19 atau anti vaksin di Terengganu semakin berkurangan.
Menurut Pengarah Jabatan Pendidikan Negeri Terengganu (JPNT), Salim Ab Ghani, sejak berita lebih 100 guru di negeri ini menolak vaksin dilaporkan, sudah ada guru daripada golongan berkenaan mula terbuka hati untuk menerima vaksin.
Namun katanya, data terkini baki guru yang masih berkeras menolak vaksin masih belum diperoleh.
Menurut beliau, JPNT sentiasa memberi peluang kepada mereka dan sekiranya ingin divaksin, boleh pergi ke pusat pemberian vaksin (PPV) pada bila-bila masa sahaja secara walk-in.
“Kita sentiasa mengalu-alukan kerjasama daripada guru terbabit,” ujarnya kepada media apabila ditanya perkembangan terkini mengenai guru yang menolak vaksin di Terengganu selepas meninjau proses pemberian vaksin Covid-19 kepada pelajar di Sekolah Menengah Kebangsaan (SMK) Sultan Sulaiman, Kuala Terengganu hari ini.
Sementara itu, Salim memberitahu, sehingga ini semua sekolah yang terbabit di negeri ini sudah bersedia memulakan sesi persekolahan secara bersemuka pada 3 Oktober depan.
Katanya, dianggarkan 17,000 pelajar Tingkatan Lima dan 2,000 pelajar Tingkatan Enam akan memulakan sesi pembelajaran secara bersemuka nanti.
“Sekiranya ada ibu bapa yang masih keberatan untuk membenarkan anak-anak ke sekolah secara fizikal, terpulang kepada mereka dan ia tidak menjadi kesalahan disiplin.
“Bagaimanapun, ibu bapa perlu menyerahkan surat makluman sebagai rekod sekolah,” jelas beliau.
HARI ini Perdana Menteri Datuk Seri Ismail Sabri Yaakob melalui akaun Twitter mengucapkan tahniah kerana Malaysia capai sasaran 80 peratus populasi dewasa lengkap divaksin.
Pencapaian itu jauh lebih awal daripada sasaran akhir tahun sejak Program Imunisasi Covid-19 Kebangsaan (PICK) dilaksanakan secara berperingkat mulai 24 Februari lalu.
Kita masih ingat fasa pertama PICK melibatkan petugas kesihatan dan barisan hadapan manakala Tan Sri Muhyiddin Yasssin menjadi individu pertama di Malaysia yang menerima vaksin Covid-19 keluaran Pfizer–BioNTech.
Seperti juga program-program lain ia pasti ada kelemahan di sana di sini, tetapi kerajaan yang ketika itu dipimpin oleh Muhyiddin sebagai Perdana Menteri tidak berputus asa.
Pendekatan menyeluruh melibatkan kerajaan dan masyarakat dilaksanakan dengan penyertaaan sejumlah kementerian dan agensi kerajaan, kerajaan negeri, pertubuhan bukan kerajaan (NGO), sektor swasta dan anggota masyarakat untuk memastikan bahawa program ini mencapai sasarannya.
Khairy Jamaluddin yang ketika itu menjadi Menteri Sains, Teknologi dan Inovasi telah dilantik sebagai Menteri Penyelaras bagi program imunisasi ini setelah pelantikan beliau dipersetujui oleh Jemaah Menteri hingga peletakan jawatan beliau pada 16 Ogos lalu.Beliau kini adalah Menteri Kesihatan.
Dengan sokongan Muhyiddin dan barisan Kabinet termasuk Ismail Sabri yang ketika itu merupakan Menteri Kanan (Kluster Keselamatan), pelbagai langkah dilakukan bagi menjayakan program imunisasi terbesar yang pernah dilaksanakan dalam sejarah negara ini dan diuruskan oleh Jawatankuasa Khas Jaminan Akses Bekalan Vaksin COVID-19 (JKJAV) sejak awal tahun 2021.
Walaupun terdapat gangguan politik termasuklah bergema slogan ‘kerajaan gagal’ namun PICK tidak pernah tergugat. Biarpun Muhyiddin terpaksa meletakkan jawatan pada 16 Ogos lalu namun bekas Perdana Menteri sudah ‘menyediakan tapak’ bagi memastikan PICK dan apa juga usaha bagi membawa negara keluar daripada pandemik Covid-19 berjaya.
Ia terbukti apabila laporan dari minggu keempat bulan Ogos 2021, Malaysia secara purata memberikan sekitar 448,900 dos vaksin setiap hari dan memberi bayangan bahawa negara akan mencapai kelompok imuniti lebih awal daripada sasaran.
Dan hari ini, ia sudah tercapai sekaligus membuktikan satu lagi tuduhan bahawa ‘kerajaan gagal’ menangani pandemik Covid-19 hanyalah dakyah dan bermotif politik semata-mata bagi menyingkirkan Muhyiddin daripada kerusi Perdana Menteri.
Kejayaan PICK salah satu daripada pelbagai usaha kerajaan memerangi Covid-19 yang disusun sejak pandemik itu tercetus. Lain-lain kejayaan ialah bagaimana beberapa negeri kini sudah memasuki fasa pemulihan yang cukup memberangsangkan.
Ketika ini hanya tinggal Kedah dan Johor sahaja di Fasa 1 manakala negeri-negeri lain sudah melangkah ke Fasa 2, Fasa 3 dan menuju Fasa 4. Selain kes Covid-19 di negeri-negeri juga mencatatkan penurunan ketara.
Selangor dan Kuala Lumpur yang suatu ketika dianggap ‘sarang Covid-19’ kini sudah memasuki Fasa 2 dengan kes Selangor (1,934) dan Kuala Lumpur (359). Sektor-sektor ekonomi juga semakin ‘bernafas’ kembali.
Itu belum lagi mengambil kira bagaimana lebih banyak sektor pelancongan akan dibuka selepas Langkawi sudah menikmati sejak seminggu lalu. Semua ini adalah hasil usaha yang dilakukan oleh Muhyiddin.
Tetapi pada masa sama beliau beruntung kerana memiliki barisan Kabinet khususnya Ismail Sabri dan ahli-ahli Parlimen UMNO yang terus berjuang bersama Muhyiddin memerangi pandemik Covid-19 ketika parti mereka menarik sokongan terhadap Ahli Parlimen Pagoh itu.
Kita tidak boleh bayangkan apa akan berlaku, jika Ismail Sabri dan rakan-rakannya turut sama terjebak dengan politik ‘pendek akal’ itu ketika negara sedang berhadapan dengan pandemik tersebut.
Ismail Sabri sanggup mengambil risiko, begitu juga dengan ahli-ahli Parlimen UMNO dalam kerajaan. Mereka tahu adalah sangat tidak bertanggungjawab meninggalkan rakyat dan negara ketika Covid-19 ‘tengah menggila’.
Ternyata pengorbanan mereka kini tidak sia-sia. Kejayaan yang dicapai oleh negara dalam memerangi Covid-19 termasuk PICK juga adalah hasil usaha mereka selain perancangan yang dibuat oleh Muhyiddin.
Kesimpulannya, semua itu membuktikan ‘kerajaan gagal’ hanyalah satu dakyah dan mereka yang melaung-laungkan slogan itu atau menyebarkan propaganda itu lupa…akhirnya kebenaran pasti akan mengatasi kebatilan apatah lagi pembohongan!
Ia juga memberi isyarat bahawa Ismail Sabri melakukan tindakan yang tepat apabila melantik Muhyiddin sebagai Pengerusi Majlis Pemulihan Negara (MPN). Kalau ada yang mahu membantah biarkan sahaja kerana semua itu hanyalah bermotif politik.
ISU kegagalan UMNO untuk mencalonkan Datuk Seri Ahmad Maslan sebagai Timbalan Speaker Dewan Rakyat masih lagi menjadi bualan dalam kalangan pemimpin parti itu.
Terbaru bekas Ketua Pengarah Jasa, Dr.Puad Zarkashi mencadangkan supaya Ahmad Maslan yang juga Ahli Parlimen Pontian tidak lagi bertanding jawatan itu dan menyifatkan apa yang berlaku sebagai ‘politik kosmetik’ kerana selain ahli Parlimen Bersatu, mungkin ahli Parlimen PH juga tidak akan menyokong beliau walaupun pembangkang akan mendapat satu lagi jawatan Timbalan Speaker.
Penulis tidak faham apa yang dimaksudkan oleh Puad yang berkesempatan menjadi ahli Parlimen selama sepenggal di Batu Pahat sebelum tewas dalam PRU-13 dan tidak dicalonkan dalam PRU-14.
Tetapi apa yang pasti tindakan Bersatu tidak mahu memberi sokongan kepada Ahmad Maslan adalah berdasarkan kepada prinsip bahawa mereka tidak akan menyokong mana-mana ‘kluster mahkamah’ memegang apa-apa jawatan kerajaan. Ini sudah dipersetujui oleh UMNO ketika mereka menyertai kerajaan sejak Mac tahun lalu lagi.
Maknanya, pendirian itu bukan ‘kosmetik’ tetapi prinsip. Mereka yang tidak mahu menyokong Ahmad Maslan tidak mahu mengamalkan politik kosmetik. Berjanji itu dan ini tetapi akhirnya ‘habuk pun tarak’.
Kalau mahu bercakap soal ‘politik komestik’ rasanya, segelintir pemimpin UMNO ‘lebih bijak’ dalam perkara itu sehingga mampu menyingkirkan Tan Sri Muhyiddin Yassin sebagai Perdana Menteri.
Ia memandangkan mereka bersedia menyertai kerajaan diterajui oleh Muhyiddin tetapi kemudian melakukan pelbagai tindakan yang dilihat mahu melemahkan kepemimpinan beliau.
Ada dalam kalangan pemimpin UMNO yang bertindak bagaikan ‘duri dalam daging’ apabila ‘menyerang’ apa sahaja langkah yang dilakukan oleh Muhyiddin dalam menangani pandemik Covid-19.
‘Politik komestik’ paling hebat apabila ada pemimpin tertinggi UMNO menghantar warkah kepada Yang di- Pertuan Agong menyokong Datuk Seri Anwar Ibrahim menjadi Perdana Menteri, ‘Politik kosmetik’ paling handal apabila tersebar rakaman audio perbualan antara pemimpin tertinggi itu dengan Presiden PKR tersebut ketika Perhimpunan Agung UMNO.
Dan jangan lupa satu lagi contoh ‘klasik’ ‘politik kosmetik’ dulu semasa Muhyiddin menjadi Perdana Menteri bagai ‘nak rak’ pemimpin UMNO ‘mendendangkan’ slogan ‘kerajaan gagal’ tetapi sekarang senyap sunyi bagaikan ‘ular sawa kekenyangan’ mungkin mereka ‘malu sendiri’ selepas menyaksikan apa yang dilakukan oleh Ahli Parlimen Pagoh itu dalam menangani pandemik Covid-19 mula menampakkan hasil sekarang.
Banyak lagi contoh lain yang menunjukkan bahawa segelintir pemimpin UMNO lah paling bijak mengamalkan ‘politik kosmetik’ ini tetapi kenapa ketika itu Puad tidak berkata apa-apa?
Mungkin Ahmad Maslan sendiri pun tidak menganggap apa yang berlaku sebagai ‘politik kosmetik’ sebaliknya beliau sudah menjangkakan itulah tindak balas yang akan diterima selepas bersama 14 lagi ahli Parlimen bertindak menarik sokongan terhadap Muhyiddin. Malah sebagai Setiausaha Agung UMNO, beliau pasti mengetahui kedudukannya yang dianggap berada dalam ‘kluster mahkamah’.
Oleh itu Puad atau mana-mana pemimpin UMNO tidak perlulah lagi cuba mempolemikkan isu pencalonan Ahmad Maslan, apatah lagi mahu terus menjadi ‘batu api’ bagi menjejaskan hubungan antara parti itu dengan Bersatu.
Tidak cukup lagikah dengan apa yang berlaku sebelum ini akibat ‘politik kosmetik’ yang diamalkan oleh segelintir pemimpin-pemimpin UMNO sehingga hampir sahaja parti itu kembali menjadi pembangkang.
Masa untuk menjadi ‘batu api’, ‘duri dalam daging’ sudah berakhir. Sekarang adalah masa untuk bekerja demi rakyat dan negara, bukannya sepanjang waktu melihat aksi atau tindakan politik memualkan daripada kelompok tersebut.
Lagi pula kalau Pakatan Harapan (PH) boleh menandatangani MoU dengan kerajaan bagi mewujudkan kestabilan politik dan membolehkan tumpuan diberikan kepada usaha memulihkan negara daripada pandemik Covid-19, apa hal pula UMNO mahu terus berpolitik? Cukuplah!
Rakyat sudah bosan dengan mainan politik tidak berkesudahan. Dahulu kerajaan dipimpin oleh Muhyiddin daripada Bersatu dan sekarang Bersatu sudah memberi laluan kepada UMNO menjadi Perdana Menteri dan terdapat 20 ahlinya berada dalam Kabinet, walaupun parti itu kalah dalam pilihan raya, jadi apa lagi UMNO mahu?
Isu pencalonan Ahmad Maslan adalah isu kecil. UMNO hanya perlu mencari pengganti sahaja. Syaratnya mudah bukan daripada kalangan ‘kumpulan 15’ dan tidak daripada ‘kluster mahkamah’… apa yang susah sangat?
PENEGASAN Tun Dr.Mahathir Mohamad bahawa parti Pejuang tidak akan menandatangani memorandum persefahaman (MoU) dengan Kerajaan seperti mana dilakukan oleh Pakatan Harapan (PH) atas alasan seolah-olah terdapat unsur ‘rasuah’ dalam perjanjian itu bukanlah sesuatu yang mengejutkan.
Lagipun menjadi hak bekas Perdana Menteri itu dan partinya untuk membuat sedemikian, tiada siapa boleh halang. Bagaimanapun tindakan beliau tidak akan mendatangkan apa-apa kesan kerana MoU tersebut bukannya bermotif politik.
MoU itu semata-mata bertujuan bagi mewujudkan kestabilan politik supaya usaha dalam memulihkan negara berikutan ‘serangan’ pandemik Covid-19 tidak terganggu. Cukuplah 17 bulan gangguan politik berlaku sehingga ia menjejaskan tumpuan kerajaan di bawah pimpinan Tan Sri Muhyiddin Yassin memerangi wabak tersebut.
Apa sahaja dilakukan oleh beliau dan Kerajaan Perikatan Nasional (PN) sentiasa sahaja dipertikai dan dipersoalkan tetapi selepas Muhyiddin meletakkan jawatan pada 16 Ogos lalu, barulah orang nampak segala usaha yang beliau lakukan selama ini mula menampakkan hasil.
Penulis tidak perlu membentangkan panjang lebar apa yang sudah dilakukan oleh Muhyiddin semasa beliau menjadi Perdana Menteri. Bagi mereka yang tiada apa-apa sentimen politik, mereka akan mengiktiraf usaha Ahli Parlimen Pagoh itu termasuklah Program Imunisasi Covid-19 Kebangsaan (PICK) dan sekaligus memahami slogan ‘Kerajaan gagal’ hanyalah satu dakyah.
Atas sebab itulah Perdana Menteri Datuk Seri Ismail Sabri Yaakob tidak boleh menerima nasib yang sama. Kesepakatan dengan pembangkang adalah salah satu usaha bagi mengelakkan negara terjebak dalam krisis politik.
Pelbagai pihak menyambut baik langkah itu yang ‘diterokai’ oleh Muhyiddin lebih awal pada 13 Ogos iaitu tiga hari sebelum beliau meletakkan jawatan sebagai Perdana Menteri. Namun hasrat Muhyiddin tidak tercapai kerana ditolak pembangkang dan 15 Ahli Parlimen UMNO tetapi mereka menerimanya apabila ditawarkan oleh Ismail Sabri.
Keterbukaan parti-parti dalam kerajaan dan PH untuk menandatangani MoU tersebut adalah langkah terbaik tetapi kalau Dr.Mahathir dan sekutunya parti Warisan yang diketuai oleh Datuk Seri Mohd.Shafie Apdal terus mahu menolak MoU tersebut, biarkan sahaja.
Lagipun sejak bila pun Ahli Parlimen Langkawi itu bersetuju dengan mana-mana kerajaan atau Perdana Menteri selain diri beliau sendiri? Siapapun jadi Perdana Menteri atau menjadi kerajaan yang bukan di bawah kepemimpinan beliau pasti akan ditolak atau ‘diganggu’ oleh Dr.Mahathir – itulah pandangan ramai orang.
Bermula daripada Datuk Seri Najib Tun Razak hinggalah terakhir Muhyiddin, justeru kalau mahu diharapkan Dr.Mahathir akan menyokong Ismail Sabri dan kerajaan sedia ada … bermimpi boleh la. Dr.Mahathir berpolitik mengikut cara dan kehendaknya.
Tetapi Ismail Sabri dan kerajaan tidak perlu bimbang kerana selain biarkan sahaja Dr.Mahathir ibarat ‘terjun dengan labu-labunya’, ahli politik berusia 96 tahun itu sudah tidak mempunyai apa-apa cengkaman politik lagi. Pengaruh beliau pun tidak sehebat dahulu, sebab itulah parti-parti pembangkang pun dilihat tidak begitu sangat mempedulikan bekas Perdana Menteri tersebut.
Apa yang penting MoU itu tidak akan melemahkan sesiapa sama ada kerajaan mahupun pembangkang. Pemimpin-pemimpin kedua-dua pihak sudah menegaskan perkara itu. Segala yang dilakukan semata-mata untuk memastikan tidak wujud politiking berlebihan sehingga menyusahkan rakyat.
WALAUPUN Tan Sri Muhyiddin Yassin sudahpun meletakkan jawatan sebagai Perdana Menteri pada 16 Ogos lalu namun ‘musuh-musuh’ politik beliau terus menjadikan Ahli Parlimen Pagoh itu sebagai ‘sasaran serangan’.
Cara mereka berhujah dan bercakap seolah-olah Presiden Bersatu itu tidak melakukan sekelumit pun kebaikan atau jasa ketika beliau menjadi Perdana Menteri selama 17 bulan.
Ternyata kelompok yang berbuat demikian bagaikan sudah menutup mata dan hati mereka untuk menerima fakta dan kebenaran yang semakin terkuak selepas selama ini mereka berjaya menjatuhkan beliau dengan slogan ‘kerajaan gagal’.
Ketika mereka terus menolak Muhyiddin dengan alasan beliau gagal menguruskan pandemik Covid-19 semasa menjadi Perdana Menteri, kebenaran mula terdedah dengan beberapa negeri kini sudah melangkah ke fasa pemulihan seterusnya. Hanya tinggal Kedah dan Johor sahaja masih di Fasa 1, negeri-negeri lain sudah melangkah ke Fasa 2, Fasa 3 dan Fasa 4.
Pada masa sama sektor ekonomi juga semakin bernafas kembali manakala pelaburan asing juga semakin meningkat, sekaligus membuktikan apa yang dirancang oleh Muhyiddin melalui Pelan Pemulihan Negara (PPN) ketika beliau menjadi Perdana Menteri sudah berjaya.
Kalau beliau gagal, Program Imunisasi Covid-19 Kebangsaan (PICK) tidak akan mencapai jumlah sekarang iaitu 21.6 juta atau 66.3 peratus mendapat sekurang-kurangnya satu dos dan keseluruhan lengkap divaksinsi 17.65 juta atau 54.1 peratus (mengikut data covidnow.moh.gov.my) setakat semalam.
Tetapi adakah fakta-fakta ini akan diambil kira oleh ‘musuh-musuh politiknya’?..Sudah pasti tidak. Sebab itulah mereka terus ‘menyerang’ beliau sehingga pelantikan sebagai Pengerusi Majlis Pemulihan Negara (MPN) pun dipertikaikan. Dan kelmarin Perdana Menteri Datuk Seri Ismail Sabri Yaakob mempertahankan pelantikan itu.
Ismail Sabri tidak mahu terperangkap dengan kejahilan mainan politik kelompok tersebut yang cuba memadamkan sama sekali segala kemampuan dan keupayaan Muhyiddin dalam membawa negara keluar daripada pandemik Covid-19. Mereka sebenarnya tahu keupayaan Muhyiddin dan mereka juga faham apa yang sudah dilakukan oleh beliau.
Namun mereka buat-buat tidak nampak, jadi mereka pun menggunakan ‘modal basi’ iaitu mempersoalkan bagaimana Muhyiddin yang kononnya mengetuai ‘kerajaan gagal’ boleh dilantik menjadi Pengerusi MPN.
Ismail Sabri hanya menjawab ringkas ketika diaju persoalan itu di Dewan Rakyat,’’ “Dari segi MPN yang dipengerusi Ahli Parlimen Pagoh, memang Ahli Parlimen Pagoh telah menjadi Pengerusi sejak mula MPN diwujudkan. Jadi oleh sebab itu kita beri kepercayaan kepada beliau untuk teruskan tugas.’’
Penulis juga hairan dengan tindakan Ahli Parlimen Jerlun, Datuk Seri Mukhriz Mahathir yang mendedahkan kononnya Ismail Sabri berjanji untuk melantik Ahli Parlimen Langkawi, Tun Dr.Mahathir Mohamad sebagai Pengerusi MPN.
Kata Mukhriz, ‘’ Malangnya janji itu tak dikotakan tapi kita rasakan ini masih lagi perkara yang sangat penting jika kita serius ingin tangani krisis yang dihadapi hari ini.’’
Soalnya apakah pelantikan Muhyiddin itu tidak serius? Sedangkan Muhyiddin lah orang yang bertanggungjawab melaksanakan Pelan Pemulihan Negara sehingga negara kini berada di landasan yang betul untuk keluar daripada pandemik Covid-19.
Mengapa Mukhriz hanya mempersoalkan bapanya tidak lantik? Kenapa beliau tidak menghuraikan kenyataan Dr.Mahathir seperti mana disiarkan dalam NST pada 19 Ogos bahawa ‘’Saya tidak mahu menjadi Perdana Menteri. Saya mahu mengetuai Mageran atau Majlis Pemulihan Negara tetapi apa juga yang diputuskan, kerajaan mesti terima.’’
Bukankah dengan syarat itu, lebih baik Dr.Mahathir sahaja menjadi Perdana Menteri? Sedangkan Muhyiddin bukan sahaja tidak meletakkan apa-apa syarat malah bersedia untuk bekerja secara sukarela tanpa sebarang imbuhan.
Begitu juga apabila ada pemimpin pembangkang mempersoalkan bagaimana Muhyiddin dilantik sedangkan beliau dilihat gagal menurunkan kes baharu Covid-19. Betulkah begitu?
Kalau itulah hujahnya sekarang sudah genap sebulan Muhyiddin meletakkan jawatan sebagai Perdana Menteri, adakah kes tersebut sudah turun? Setakat semalam kes baharu ialah 19,495 manakala kematian pula 422 kes, adakah itu salah Muhyiddin? Kes Covid-19 ini bukan boleh buat janji ‘malam ini kita menang, esok.. harga minyak turun…’’.
Terdapat banyak faktor yang mendorong kenaikan kes itu dan kerajaan di bawah Muhyiddin sudah berusaha sedaya upaya.
Kita juga sudah bosan dan mual apabila ada seorang pemimpin itu masih bercakap soal PKP ‘separuh masak’, tidak habis-habis menggunakan modal tersebut – entah kenapa yang beliau suka sangat benda-benda ‘separuh masak ini’ – sedangkan kalau diteliti tiada komen positif yang dibuat oleh pemimpin tersebut terhadap langkah kerajaan di bawah Muhyiddin memerangi Covid-19.
Apa yang penulis ingin sampaikan ialah cukup-cukuplah cari pasal dengan Muhyiddin dan menjadikan beliau sebagai modal untuk meraihkan populariti. Kenapa takut sangat dengan bekas Perdana Menteri? Adakah semua ‘serangan’ berterusan ini kerana bimbang selepas beliau membuat kenyataan baru-baru ini akan bertanding dalam PRU-15 dan PN akan kembali?
Atau adakah mereka bimbang Muhyiddin akan berjaya sebagai Pengerusi MPN sehingga ia akan ‘membongkar’ segala dakyah politik mereka yang menggambarkan Muhyiddin gagal sebagai Perdana Menteri dan sekaligus akan membolehkan rakyat kembali menyokong beliau?
Sekarang pun semakin ramai rakyat sedar apa yang Muhyiddin sudah lakukan dalam menangani pandemik Covid-19 dan membantu rakyat ketika menjadi Perdana Menteri sehinggakan dalam media-media sosial semakin banyak sokongan yang beliau terima.
Kalau mereka tidak ada niat atau kebimbangan maka usahlah ganggu Muhyiddin lagi. Tumpuan sekarang ialah memulihkan negara. Muhyiddin pun memahami tanggungjawab berat beliau untuk membantu Perdana Menteri dalam soal tersebut.
Lagipun penulis percaya Muhyiddin mampu memberi tumpuan penuh dan melaksanakan tugas itu dengan berkesan kerana beliau tidak apa-apa kes sehingga menyebabkan terpaksa berulang alik ke mahkamah sepanjang masa.
Yang masih dok menggunakan Muhyiddin sebagai modal politik, belajar-belajar bermuhasabah atau carilah modal lain, bukan apa penulis bimbang ada yang akan dianggap bagaikan ‘ayam jantan berkokok kuat tapi ekor bergelumang dengan najis!’’
